۱۳۸۹ اردیبهشت ۲۰, دوشنبه

بنام معلمی آزاده...

چشمانم پر از اشک که گاهی می لغزد روی گونه هایم...
پر شده همه جا از دژخیمی جلادانت اما برای معلمی چون تو قاتلانت آنقدر حقیرند که می دانم اگر سطری از آنان بنویسم آزرده می شود روح بلندت...
معلمی از هموطنان کردم، مردان مرد سرزمینم از کامیاران...
برایت می نویسم که تو پرچم بر افراشته آزادگی جوانان این سرزمینی...
برایت می نویسم از شادی چنین روزهایی یکسال پیش...
برایت می نویسم که به اهتزاز در آمده ای بر فلات ایران تا غبطه غیرت تو را داشته باشند جوانان آزاده ایران...
برایت می نویسم که ما هر روز رویای آزادی را تا حقیقت می دویم و می دانم که از فراز قفس تنگ تنت روح تو می بیند روزهای نزدیک آزادی را...
برایت می نویسم که اشکها چون سیل می بارند در غم از دست رفتن آزاده ای چون تو و می دانم که لبخند بر لب نوید آزادی را می دهی به فلات ایران، که هیچ خون بی گناهی نمی ریزد مگر درختی تناور از آن خون بروید...
برادر می دانم  آسوده ای که عهد خویش با ایران به جای آورده ای...
می دانم که زنده تر از همه آدمهای زمینی و می دانم یاریمان خواهی کرد تا هم آغوش آزادی شویم در وطنمان ایران زمین...
می دانم که آخرین درس کلاست آزادگی بود برای شاگردان جوان ایران زمین...
سلام ما را به سهرابها، نداها و آزادیخواهان ایرانی برسان و بگو نیک آموخته اند جوانان سرزمین زرتشت که ققنوس وار در آتش شوند تا هزار نغمه آزادی از گوشه گوشه ایران جوان برخیزد...
نزدیک است روز آزادی تو را در جهان روز معلم و آزادگی نام نهند همان قدر که آزادی در سرزمین من نزدیک است...
----------------------------------------------------------------------------------------------------------
پیشنهادم اینه که روز شهادت فرزاد کمانگر رو به عنوان روز معلم در سرتاسر جهان نام گذاری کنن روزی که معلمی با فدا کردن خودش درس آزادگی رو به همه ملتها آموخت.
نمی دونم برای این کار راهی هست یا نه؟؟؟
کسی اگر می دونه چه کاری باید انجام بدیم پیگیری کنه..